Τι Πιστεύουμε
Η Ελευθέρα Αποστολική Εκκλησία Πεντηκοστής, είναι ένα δόγμα αναγνωρισμένο από το Κράτος και σαν εκκλησία λειτουργεί με άδεια του υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων με αριθμό Α3/102/29-9-1997. Έχει σαν καταστατικό της την Αγία Γραφή, η οποία είναι Θεόπνευστη. (2 Τιμόθεος 3:16). Ο αρχηγόςτης είναι ο ίδιος ο Σωτήρας μας ο Ιησούς Χριστός, οι δε υπηρετούντες Αυτόν, θεωρούνται δούλοι του.
Η σημασία των λέξεων του ονόματος είναι :
Ελευθέρα: διότι είναι αυτοκέφαλη, δηλαδή δεν έχει εξάρτηση -άμεση ή έμμεση- από καμία ξένη οργάνωση ελληνική ή εξωτερικού.
Αποστολική: διότι ο στόχος της είναι η λειτουργία της και η ζωή της να ταυτίζεται με την εκκλησία των αποστόλων του Ιησού Χριστού.
Εκκλησία: διότι θέλει να αποτελεί το ” σώμα του Χριστού” .
Πεντηκοστής: διότι πιστεύει ότι ο πιστός πρέπει να λάβει το Άγιο Πνεύμα και να ενδυθεί δύναμη εξ’ ύψους, όπως έλαβαν οι απόστολοι την ήμερα της Πεντηκοστής και όλοι οι πρώτοι χριστιανοί της πρώτης Αποστολικής Εκκλησίας.
Η ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ πιστεύει και εκτελεί:
α) Το ΒΑΠΤΙΣΜΑ ΕΝ ΥΔΑΤΙ, εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Απαραίτητες προϋποθέσεις για να βαπτισθεί ένα άτομο στο νερό, είναι να έχει πιστέψει στο Χριστό και στο Ευαγγέλιό Του και να έχει μετανοήσει από την αμαρτία. (Μάρκος ιστ: 16, Πράξεις β: 36-39). Γίνεται επομένως σε άνδρες και γυναίκες που είναι σε θέση να πιστέψουν και να μετανοήσουν. (Πράξεις η: 36-39).
β) Την ΘΕΙΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑ, που γίνεται ακριβώς όπως την έκαμε ο Κύριός μας Ιησούς χριστός (Λουκάς κβ: 14-21) και την παρέδωσε στους αποστόλους (Α’ Κορινθίους Ια: 23-27). Πιστεύει ότι ο οίνος και ο άρτος γίνονται σώμα και αίμα Χριστού πνευματικός, δια της πίστεως. (Α’ Κορινθίους ια: 27-30). Στην Θεία κοινωνία λαβαίνουν μέρος μόνο οι πιστοί χριστιανοί, που έχουν μετανοήσει από την αμαρτία (Α’ Κορινθίους Ια: 28). Η Θεία κοινωνία γίνεται κάθε Κυριακή (Πράξεις β: 47, κ: 7).
γ) Τον ΓΑΜΟ, που πρέπει να είναι τίμιος σύμφωνα με το Ευαγγέλιο (Εβραίους ιγ: 4), απαγορευμένου του διαζυγίου σε κάθε περίπτωση, παρεκτός λόγου πορνείας (Ματθαίος ε: 32) και μη επιτρεπομένου δευτέρου γάμου (Α’ Κορινθίους ζ: 11). Μόνο ο θάνατος μπορεί να χωρίσει το ανδρόγυνο (Α’ Κορινθίους ζ: 39), γι’ αυτό και η Ελευθέρα Αποστολική Εκκλησία Πεντηκοστής, δεν δίνει διαζύγια.
δ) Το ΕΥΧΕΛΑΙΟ, που αφορά τους ασθενείς και δίνει θεραπεία στο σώμα. Ο ποιμένας και οι πρεσβύτεροι χρίουν τον ασθενή με έλαιο, επιθέτουν τα χέρια τους επάνω του και προσεύχονται, όπως παραγγέλλει ο Λόγος του Θεού (Ιάκωβος ε: 14, Μάρκος στ: 13). Ο Ιησούς χριστός θεραπεύει τον ασθενή.
ε) Την ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ, που γίνεται από τον μετανοούντα αμαρτωλό ενώπιον πάντων (Μάρκος α: 5, Πράξεις Ιθ: 18), ή κατ’ Ιδίαν (Ιάκωβος ε: 16), για να λάβει συγχώρεση από τον μόνο Σωτήρα και Λυτρωτή, τον Ιησού Χριστό (Πράξεις δ: 12). στ) Το ΧΡΙΣΜΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ, που συνιστά στους πιστούς, να ζητήσουν από τον ίδιον τον Σωτήρα μας Ιησού Χριστό, που είναι ο Μόνος δυνατός να χρίσει τον άνθρωπο με το Πνεύμα Του το Άγιο (Ματθαίος γ: 11). Σαν σημείο ότι πραγματικά ένα άτομο έχει χρισθή με Πνεύμα Άγιο, είναι το σημείο των ξένων γλωσσών, που δόθηκε στους αποστόλους και τους χριστιανούς της πρώτης αποστολικής Εκκλησίας (Πράξεις β: 5, 1: 44-48, Ιθ: 6, Α’ Κορινθίους Ιδ: 22).
ζ) Τις ΔΙΑΚΟΝΙΕΣ, που είναι πέντε και τις δίνει ο αρχηγός και τελειωτής της πίστεώς μας, ο Ιησούς Χριστός: “Και αυτός έδωκεν, άλλους μεν αποστόλους, άλλους δε προφήτας, άλλους δε ευαγγελιστάς, άλλους δε ποιμένας και διδασκάλους”. Χειροτονεί επισκόπους, που λέγονται και πρεσβύτεροι ανά πάσαν εκκλησίαν (Πράξεις Ιδ: 23), πιστούς αδελφούς, που πρέπει να είναι απαραιτήτως παντρεμένοι, με παιδιά που τα έχουν στην υποταγή τους, με καλή μαρτυρία (Α . Τιμοθέου γ: 1-8, Τίτος α: 5-1 0).
Πιστέυω είς ένα Θεόν, Πατέρα Παντοκράτορα,
Ποιητήν ουρανού και γης, ορατών τε πάντων και αοράτων.
Και εις ένα Κύριον Ιησούν Χριστόν, τον Υιό του Θεού, τον μονογενή,
τον εκ του Πατρός γεννηθέντα προ πάντων των αιώνων, φως ςκ φωτός, Θεόν αληθινόν εκ Θεού αληθινού, γεννηθέντα ού ποιηθέντα, ομοούσιον τω Πατρί, διού τα πάντα εγένετο.
Τον δι ημάς τους ανθρώπους και δια την ημετέραν σωτηρίαν κατελθόντα εκ των ουρανών και σαρκωθέντα εκ Πνεύματος Αγίου και Μαρίας της Παρθένου και ενανθρωπήσαντα.
Σταυρωθέντα τε υπέρ ημών επί Ποντίου Πιλάτου και παθόντα και ταφέντα.
Και αναστάντα την τρίτη ημέρα, κατά τας γραφάς.
Και ανελθόντα εις τους ουρανούς, και καθεζόμενον εκ δεξιών του Πατρός.
Και πάλιν ερχόμενον μετά δόξης κρίναι ζώντας και νεκρούς,
ού της Βασιλείας ούκ έσται τέλος.
Και είς το Πνεύμα το Άγιον, το Κύριον, το Ζωοποιόν, το εκ του Πατρός εκπορευόμενον,
το συν Πατρί και Υιώ συμπροσκηνοούμενον και συνδοξαζόμενον,
το λαλήσαν δια των προφητών.
Εις Μίαν, Αγίαν, Καθολικήν, και Αποστολικήν Εκκλησίαν.
Ομολογώ εν βάπτισμα εις άφεσιν αμαρτιών.
Προσδοκώ ανάστασιν νεκρών.
Και ζωήν του μέλλοντος αιώνος.
Αμήν.
Η Ιστορία Μας
Η Ελευθέρα αποστολική εκκλησία της Χίου δημιουργήθηκε στις αρχές της δεκαετίας του ’80, όταν ο Αδ. Ιωάννης Αποστολής, με καταγωγή από το Πυτιός της Χίου, γνώρισε τον Ιησού Χριστό σαν προσωπικό του Σωτήρα.
Μετανόησε και άρχισε να κηρύττει τις αλήθειες του Ευαγγελίου στην οικογένειά του και τους συγγενείς του πρώτα, μετά στο χωριό του και μετά στην πόλη της Χίου όπου και μετακόμισε.
Αφοσιωμένος στο Λόγο του Κυρίου ξεκίνησε μια κατ’ οίκον συνάθροιση η οποία με τον χρόνο αυξήθηκε.
Το 1993 η συνάθροιση μεταφέρθηκε στην οδό αφών Ράλλη και στο κέντρο της πόλης σε ενοικιαζόμενο χώρο, στην αρχή σαν αδελφότητα και στην συνέχεια σαν εκκλησία με κρατική άδεια.
Ποιμένας ανέλαβε ο Αδ. Αλέκος Ντραγατάκης από την Αθήνα με βοηθούς πιστούς από την Χίο που είχαν δώσει την καρδιά τους στον Ιησού Χριστό.
Όταν αυξήθηκαν οι ανάγκες του έργου η εκκλησία μεταφέρθηκε στη Λεωφόρο Ενώσεως 98, δίπλα στον κρατικό αερολιμένα Χίου, σε ενοικιαζόμενο χώρο, με ποιμένα τον Αδ. Στέλιο Κουκούμιαλο και διάκονο τον Αδ. Πέτρο Παπαδόπουλο από την Χίο.
Σήμερα η εκκλησία αυτή συνεχίζει αυτό το πνευματικό έργο κηρύττωντας την αλήθεια του Ευαγγελίου.